Η νίκη-χαρακτήρα της ΠΑΕ Χανιά κόντρα στην Ηλιούπολη έδειξε ότι παρά τις -τρανταχτές-αδυναμίες της θα μπορούσε να βρεθεί , χωρίς ιδιαίτερο πρόβλημα, στην αρχική πεντάδα.

Αρκούσε μια ελάχιστα σοβαρότερη προσέγγιση σε κάποιους αγώνες όπως παραδείγματος με τον ουραγό-τότε-Παναργειακό ,όπως την εντός έδρας ήττα από την παντελώς αδιάφορη ΑΕΚ Β’ ,όπως την χωρίς καμία λογική, εντός ισοπαλία με την κάκιστη Παναχαϊκή.

Δυο βαθμούς παραπάνω να είχε μαζέψει η -κατά γενική ομολογία- λάθος δομημένη Χανιώτικη ομάδα, τότε τα “κόζια” της τελευταίας αγωνιστική της κανονικής περιόδου θα ήταν εντελώς διαφορετικά.

Αντί των play-out η ΠΑΕ Χανιά θα βρισκόταν στην πάνω μεριά διεκδικώντας,τουλάχιστον ,μια αξιοπρεπή πορεία.Γιατί αν κάποιος θεωρεί ότι ο συνδυασμός, νίκη των Χανίων στην πρωτοπόρο Κηφισιά και ταυτόχρονη εντός έδρας ήττα της Ηλιούπολης από το τελευταίο Άργος ή του Αιγάλεω από την προβληματική Παναχαϊκή στο Σίτι,τότε μάλλον παρακολουθεί άλλο πρωτάθλημα.

Και μετά τι;

Για κάθε νοήμονα,λοιπόν,το θέμα δεν είναι η φετινή σεζόν -που εύκολα ή δύσκολα κόντρα με ημιδιαλυμένες ομάδες η ΠΑΕ Χανιά κάπως θα τα βγάλει πέρα- αλλά η περιβόητη επόμενη μέρα.

Θα υπάρξει μέλλον σε έναν οργανισμό που όλα τα τελευταία χρόνια λειτουργεί με μια και μοναδική θέση στο οργανόγραμμα του, εκείνη του προέδρου-διευθύνοντος συμβούλου, με μια αλλέγρα (sic) προσέγγιση στον σχεδιασμό, υλοποίηση και παρακολούθηση του συνόλου των υποχρεώσεων μιας ΠΑΕ αλλά και με την παντελή απουσία οικονομικών “συμπαικτών” ή έστω “συνεργατών”;

Η φημολογούμενη αλλαγή -για μια ακόμη φορά- στις επαγγελματικές κατηγορίες με την επαναφορά ενός ομίλου SL2 θα δώσει μια ακόμη ευκαιρία στην Χανιώτικη ΠΑΕ να δοκιμάσει την τύχη της ή το καλοκαίρι του ΄25 θα γίνει καλοκαίρι του ΄23 με την εκπεφρεσθείσα δήλωση αδυναμίας του τότε -και νυν- προέδρου να συνεχίσει με τα τότε -αλλά και τωρινά δεδομένα;

Μάλλον,όμως, επειδή ούτε ο ίδιος γνωρίζει, ας κρατήσουμε αυτό το πόνημα για μελλοντική χρήση…